بی دفاع

ما زنها اگر بی دفاع نمیماندیم شاید به رژ لب و خط چشم و لاک پناه نمیبردیم!

چه شبها که پای گوشی و عکس های قدیمی گریه نکرده ایم و ناخن نجویده ایم و تا صبح از فکر و خیال نخوابیده ایم!

و صبح فردایش پوستمان که خراب شده را با کرم پودر و لبهای رنگ پریده مان را با رژ لب و چشم های بی حالت و پف کرده مان را با خط چشم و ناخن های کج و کوله و جویده شده مان را با لاک نپوشانده ایم و شبیه زنهای دیگر که شب را با گریه صبح نکرده اند در خیابان راه نرفته ایم!

میدانی؟

معلوم نبود بدون لوازم آرایش چند درصد مردها خریدار غم و رنگ پریدگی عاشقانه ی یک زن بودند!

ما زن ها با لوازم آرایشمان رفیقیم چون نقاط ضعفمان را به نقاط قوت تبدیل میکند! و از تنهایی مان دفاع میکند!